De Hovawart staat bekend als een zeer gezond ras, maar desondanks zijn er gezondheidskwesties die bij het ras kunnen voorkomen.
Heupdysplasie (HD) betekent een misvorming van het heupgewricht, waarbij de ontwikkeling van de heupen niet normaal verloopt. De misvorming kan variëren van een lichte afwijking tot een zeer ernstige afwijking. De heupkop past niet goed in heupkom, de heupkop zit niet strak in de heupkom of de heupkop is geheel of gedeeltelijk uit de kom.
De erfelijkheid van HD ligt rond de 30%. De ontwikkeling van HD wordt sterk beïnvloed door externe factoren:
De symptomen hangen af van de ernst van de aandoening:
Deze symptomen kunnen ook andere oorzaken hebben.
Of een hond HD heeft en hoe ernstig dit dan is kun je niet aan de buitenkant te zien
De enige manier waarop HD is vast te stellen zijn röntgenfoto’s.
In het fokprogramma van de Hovawart Club Nederland mogen alleen honden met een HD-A uitslag gebruikt worden voor de fokkerij. Met uitzondering van honden met een HD beoordeling uit Oostenrijk en Duitsland. Deze honden mogen ook een HD-B1 beoordeling hebben. De inzet van de hond met HD-B1 geschiedt alleen met goedkeuring van de fokcommissie. Bij de selectie van fokcombinaties worden ook de ouderdieren, de grootouderdieren en aanverwante lijnen kritisch bekeken. Door het strenge beleid van de HCN en binnen de IHF is het percentage van Hovawarts met HD zeer klein, zeker voor zo’n grote rashond.
Voor een officieel HD onderzoek verwijzen we je naar:
www.houdenvanhonden.nl/fokken-met-je-hond/fokken-en-gezondheidsonderzoeken/heupdysplasie/
Bij de HCN werken we met een HD fonds. Hierin wordt bij de aankoop van een pup een bedrag gestort dat de koper na het laten maken van een officiële HD foto zoals beschreven bij de RvB weer teruggestort krijgt.
Bij deze aandoening verdikt zich het kraakbeen dat de boteinden bedekt en ontvangt niet langer de benodigde voeding. Het kraakbeen sterft af en breekt uiteindelijk. Een scherf kraakbeen breekt van de botkop af en beweegt zich vrijelijk in het gewricht, daarbij grote pijn veroorzakend. Dit veroorzaakt een ontsteking in het gewricht.
De gewrichten die meestal worden getroffen zijn het kniegewricht, het hielgewricht, de ellebogen of schouders. De aandoening komt bij de schouders het meeste voor. De aandoening wordt bij honden vrij vroeg vastgesteld (rond de 8 maanden) door kreupelheid van de aangetaste poot. Een operatie leidt in de meeste gevallen tot volledig herstel.
Binnen de HCN mag met honden die lijden aan OCD niet worden gefokt. Door de uitwisseling van informatie tussen de bij de IHF aangesloten landen kan de HCN de lijnen traceren van honden waarbij OCD is opgetreden en een verantwoorde beslissing nemen over fokcombinaties.
Een levershunt is een bloedvat dat bloed om de lever heen leidt in plaats van er doorheen. Bij sommige honden is de levershunt een aangegeboren afwijking (aangeboren portosystematische shunt). Bij sommigen worden meerdere kleine shunts gevormd (verkregen portosystematische shunt), door ernstige leverziektes, zoals cirrose. De tekenen en symptomen worden meestal opgemerkt in het nest door vreemd gedrag, slechte groei en een slechte vachtconditie. Het gaat dan meestal om een aangeboren shunt.
Door informatie-uitwisseling met andere landen (IHF) wordt ook hier gekeken naar het voorkomen van levershunt in de lijnen bij het maken van een fokcombinatie.
Aan de Universiteit van Utrecht wordt onderzoek gedaan naar het gen dat verantwoordelijk is voor deze ziekte. De HCN tracht zoveel mogelijk bloedmonsters van zieke dieren en hun naaste familie naar de universiteit te sturen om mee te helpen aan het onderzoek.
Binnen de HCN mag met honden die lijden aan levershunt niet gefokt worden.
Hypothyroïdie wordt bijna altijd veroorzaakt door een van de navolgende ziektes:
Lymphocytische schildklieraandoening of idiopatische schildklierverschrompeling. De eerste ziekte is de meest voorkomende oorzaak van hypothyroïdie, waarvan men denkt dat het een immuniteit gerelateerde ziekte is. Dit betekent dat het immuun-systeem beslist dat de schildklier abnormaal of vreemd is en de klier aanvalt. Enkele tekenen en symptomen zijn slechte vachtconditie, gewichtstoename en lusteloosheid. Het is eveneens een ziekte die zich op latere leeftijd kan openbaren. De ziekte kan door dagelijkse medicatie zeer goed in de hand worden gehouden.
